علی رغم آمادگی نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده آمریکا با طرحهایی جهت حرکت به سمت رقه، عدم اطمینان بر طرحهای جنگی آمریکا سایه افکنده است.
سایت (دفنس وان) گزارشی را با قلم (گایل تزماچ لمون) در مورد ابهام در سیاست خارجی ترامپ و آینده حضور نیروهای نظامی آمریکا در خاورمیانه منتشر کرده است که ترجمه آن پیش روی شماست.
قبل از آغاز ریاست جمهوری (دونالد ترامپ) سوالات متعددی ذهن تحلیل گران و کارشناسان سیاسی و نظامی را درگیر کرده است مبنی بر اینکه آیا بیشتر عملیات ویژه آمریکا در عراق انجام میشود؟ آیا بیشتر نظامیان آمریکا در سوریه هستند؟ آیا در افغانستان مانده اند؟ آیا آمریکا سعی در آرام کردن دولت ترکیه دارد یا قصد دارد همراه با کردهای سوری با داعش مبارزه کند؟
رئیس جمهور منتخب آمریکا کمتر از ده روز دیگر وارد کاخ سفید شده و دوره چهار ساله ریاست جمهوری خود را آغاز میکند، درست زمانی که امریکا در درگیریهای بین المللی حضور داشته و نظامیان این کشور در خاورمیانه و سایر نقاط جهان حضور دارند. سوال مهم این است که وی قصد دارد این وضعیت را چگونه مدیریت کند؟ حقیقت این است که هیچ کس نمی داند.
آنچه در حال حاضر آشکار است، این است که در سوریه جنگ ادامه دارد و فعلا نشانهای از پایان آن در آیندهای نزدیک نیست. گزینه (اسد باید برود) به عنوان سیاست اعلام شده کاخ سفید به نظر میرسد اهمیت خود را از دست داده و ترامپ به خوبی میداند که برکناری اسد از قدرت وضعیت را در سوریه آشفتهتر خواهد ساخت. در همین حال حمایت روسیه از حکومت سوریه و تعهد این کشور به واقعیتهای در حال شکل گیری در سوریه هچنان ادامه دارد. واقعیت این است که اسد در دوران (باراک اوباما) علی رغم تلاش سران امریکا همچنان قدرت را در دست داشت و احتمالا در دوران ترامپ نیز رئیس جمهور سوریه باشد، زیرا هیچ نشانهای از پایان جنگ در این کشور در آیندهای نزدیک نیست و احتمال تعیین تاریخ برگزاری مذاکرات برای فرایند انتقال قدرت در این کشور نیز وجود ندارد.
سوال اساسی این است که آیا ترامپ سیاست فعلی دولت اوباما را در سوریه ادامه خواهد داد یا سیاستهای دیگری در پیش خواهد گرفت؟ آیا او به اعزام سربازان آمریکایی جهت همکاری با نیروهای کرد سوری و نیروهای محلی در بدست آوردن هدف نظامی اعلام شده - برای نمونه سقوط داعش و یا حداقل بیرون راندن آنها از شهر رقه - ادامه خواهد داد؟
در حال حاضر نیروهای آمریکایی با شبه نظامیان کرد سوری جهت مبارزه با داعش همکاری میکنند. اما باید اذعان کرد که در طی فرآیند هماهنگی نیروهای نظامی امریکا با شبه نظامیان کرد سوریه، آمریکا خشم ترکیه را احساس میکند. زیرا ترکیه شبه نظامیان کرد سوریه را با رهبران جدایی طلب کرد ترکیه که قصد شورش علیه دولت ترکیه دارند، مرتبط میداند. ترکیه بارها به طور آشکارا خشم خود را در مورد دوستان میدان جنگی امریکا اعلام کرده و حتی در واکنش به همکاری نیروهای نظامی آمریکا با شبه نظامیان کرد سوری، در مورد خاتمه حضور آمریکا در پایگاه هوایی اینجرلیک صحبت کرده است.
باید گفت که تاکنون آمریکا نگرانیهای دولت ترکیه را رفع کرده است اما این موضوع که آیا ائتلاف نیروهای امریکا با شبه نظامیان کرد سوری در لشکرکشی به رقه جهت مبارزه علیه داعش ادامه دارد یا خیر، هنوز مبهم بوده و نمی توان پاسخ روشنی به آن داد. نیروهای عملیات ویژه آمریکا که بر منطقه به طور کامل تمرکز دارند نیز به سهم خود نمی دانند دقیقا چه در انتظار آنهاست؟
در حال حاضر دولت ترکیه انتظار دارد بعد از روی کار آمدن ترامپ تغییراتی در سیاست خارجی آمریکا نسبت به ترکیه ایجاد شود. همانطور که سخنگوی دولت ترکیه به خبرگزاری فرانسه گفته بود: من تصور میکنم ترامپ حساسیت دولت ترکیه در مورد پایگاه هوایی اینجرلیک را بیشتر درک خواهد کرد.
باید گفت که در حال حاضر نیروهای عملیات ویژه ایالات متحده در سوریه همراه با نیروهای کرد سوری در حال برنامه ریزی برای لشکرکشی به شهر رقه هستند. اما هیچ کس نمی تواند با اطمینان بگوید در سال پیش رو چه اتفاقی در سوریه رخ خواهد داد و وضعیت نیروهای نظامی امریکا در این کشور چگونه خواهد بود؟ هیچ کس نیز انتظار ندارد لشکرکشی به شهر رقه آسان و سریع باشد.
در همین حال مبارزه نیروهای آمریکا در افغانستان خاتمه نمی یابد و تروریستها در این کشور از بین نمی روند. اوباما در هفته گذشته اشاره نمود که نیروهای تروریستی در افغانستان هنوز فعال هستند. اوایل هفته گذشته نیز که افغانها علیه داعش و حضور آن در افغانستان به خیابانها آمدند یک مقام دولتی افغان که با تروریسم مبارزه میکند گفت: گروه تروریستی در 11 ولایت از 34 ولایت افغانستان حضور دارند و هدف آنها این است که اختلافات فرقهای بین محلیها ایجاد کنند.
به زودی ترامپ مجبور خواهد شد در مورد سطح و تعداد نیروهای نظامی آمریکا در افغانستان، عراق و سوریه و چگونگی وضعیت این نیروها تصمیم بگیرد.
لینک مطلب: https://www.ansarpress.com/farsi/5037